dinsdag, mei 20
Herbegin
Mijn moeder is dit blog 10 jaar, 3 maanden en 15 dagen geleden begonnen. En ik kwam daar vorige maand achter. Na een tijdje gelezen te hebben leek het mij een leuk idee om zelf verder te schrijven. Dus doe ik dat ook. In de 4 jaar dat er niet geschreven is is er aardig wat gebeurd. Laten we het samenvatten in een woord, puberteit. Vakanties, verjaardagen, scholen, wat ook niet. Het lijkt me een leuk idee om vaker te schrijven, maar voor nu laat ik het hier even bij.
- Qtje
vrijdag, augustus 6
Vrijdag 30 juli
Raften!
Vanmorgen begon vroeg…..heel vroeg! De leiding ging rond half 7 uit bed en de kinderen werden om 7 uur gewekt. Sommige kinderen hadden dan ook wel wat moeite om overeind te komen. Toch konden we om half 8 lekker ontbijten. Er waren zelfs al kinderen die voor die tijd hun tassen al helemaal ingepakt hadden! Na het ontbijt werden de rest van de tassen ingepakt en moest natuurlijk alles schoongemaakt worden. Een groot compliment voor alle kinderen dit jaar: Alles was zeer goed ingepakt en niemand was wat vergeten (op Esra na, die al haar spullen op de een of andere manier beneden had verzameld). Dit gebeurt niet vaak! We waren lekker op tijd klaar met alles, waardoor we nog even wat tijd voor onszelf hadden.
Om half 10 gingen we op weg naar het strand…in de regen! De hele week werd regen voorspeld en hadden we mooi weer en nu werd er mooi weer voorspeld en was er regen. Niet te vertrouwen dus….
Om 10 uur waren we op de plek waar het spektakel ging gebeuren. De kinderen kregen uitleg over de wetsuits om zich vervolgens te kunnen gaan omkleden. Eerst moesten ze een wetsuit aan, daaroverheen een windjack en daaroverheen nog een zwemvest. Goed aangekleed dus. Zoals op de foto te zien is, zag iedereen er erg sportief uit! Allereerst vond er een warming-up plaats, zodat iedereen er even in kwam en warm kon worden. Na deze geweldige warming-up kregen de kinderen uitleg over de rafts en de kajaks. Toen kon het feest beginnen. Een deel van de kinderen werd verdeeld over de twee rafts en het andere deel mocht gaan kajakken. De golven waren echt enorm en al gauw bleek dat het kajakken erg gevaarlijk en eigenlijk ook onmogelijk was. Daarom werden de kajaks ingeruild voor bodyboards. Dit was echt super leuk en de kinderen hadden het enorm naar hun zin! Mirre kreeg regelmatig een enorme golf over zich heen, maar bleef volhouden! De kinderen en begeleiders in de rafts hadden het ook erg moeilijk. Keihard peddelen, maar nauwelijks vooruit komen. Toch hielden ook zij vol! Wat een doorzetters in deze groep! Volgens sommige kinderen was dit de leukste dag van de hele week. Een zeer geslaagde dag dus!
Na nog een bezoek aan Ecomare, achter de schermen, komt er helaas een einde aan dit kamp en begon de laatste fietstocht naar de boot. Gelukkig ging alles erg goed, ondanks de moeheid. Marcello wilde liever dat het kamp 12 dagen duurde, zo leuk vond hij het! Cas wilde graag dat de tijd teruggedraaid werd om het kamp nog eens over te doen. Zo zijn er meer kinderen die het erg naar hun zin hebben gehad. Dit is fijn om te horen en ook wij als leiding hebben het echt heel leuk gevonden met deze fijne groep! Bedankt en hopelijk tot een volgende keer!
Groetjes,
Nienke, Koos, Pauline, Remko, Patries, Sanne en natuurlijk de Ecomare begeleiders Quinten en Leo
Raften!
Vanmorgen begon vroeg…..heel vroeg! De leiding ging rond half 7 uit bed en de kinderen werden om 7 uur gewekt. Sommige kinderen hadden dan ook wel wat moeite om overeind te komen. Toch konden we om half 8 lekker ontbijten. Er waren zelfs al kinderen die voor die tijd hun tassen al helemaal ingepakt hadden! Na het ontbijt werden de rest van de tassen ingepakt en moest natuurlijk alles schoongemaakt worden. Een groot compliment voor alle kinderen dit jaar: Alles was zeer goed ingepakt en niemand was wat vergeten (op Esra na, die al haar spullen op de een of andere manier beneden had verzameld). Dit gebeurt niet vaak! We waren lekker op tijd klaar met alles, waardoor we nog even wat tijd voor onszelf hadden.
Om half 10 gingen we op weg naar het strand…in de regen! De hele week werd regen voorspeld en hadden we mooi weer en nu werd er mooi weer voorspeld en was er regen. Niet te vertrouwen dus….
Om 10 uur waren we op de plek waar het spektakel ging gebeuren. De kinderen kregen uitleg over de wetsuits om zich vervolgens te kunnen gaan omkleden. Eerst moesten ze een wetsuit aan, daaroverheen een windjack en daaroverheen nog een zwemvest. Goed aangekleed dus. Zoals op de foto te zien is, zag iedereen er erg sportief uit! Allereerst vond er een warming-up plaats, zodat iedereen er even in kwam en warm kon worden. Na deze geweldige warming-up kregen de kinderen uitleg over de rafts en de kajaks. Toen kon het feest beginnen. Een deel van de kinderen werd verdeeld over de twee rafts en het andere deel mocht gaan kajakken. De golven waren echt enorm en al gauw bleek dat het kajakken erg gevaarlijk en eigenlijk ook onmogelijk was. Daarom werden de kajaks ingeruild voor bodyboards. Dit was echt super leuk en de kinderen hadden het enorm naar hun zin! Mirre kreeg regelmatig een enorme golf over zich heen, maar bleef volhouden! De kinderen en begeleiders in de rafts hadden het ook erg moeilijk. Keihard peddelen, maar nauwelijks vooruit komen. Toch hielden ook zij vol! Wat een doorzetters in deze groep! Volgens sommige kinderen was dit de leukste dag van de hele week. Een zeer geslaagde dag dus!
Na nog een bezoek aan Ecomare, achter de schermen, komt er helaas een einde aan dit kamp en begon de laatste fietstocht naar de boot. Gelukkig ging alles erg goed, ondanks de moeheid. Marcello wilde liever dat het kamp 12 dagen duurde, zo leuk vond hij het! Cas wilde graag dat de tijd teruggedraaid werd om het kamp nog eens over te doen. Zo zijn er meer kinderen die het erg naar hun zin hebben gehad. Dit is fijn om te horen en ook wij als leiding hebben het echt heel leuk gevonden met deze fijne groep! Bedankt en hopelijk tot een volgende keer!
Groetjes,
Nienke, Koos, Pauline, Remko, Patries, Sanne en natuurlijk de Ecomare begeleiders Quinten en Leo
Donderdag 29 juli
Slufter, bonte avond en ..... Jochem Meijer?
Vanochtend hadden we een heerlijk ontbijt. De leiding had namelijk eieren gekookt, dus we hadden er een lekker eitje bij. Rond half 10 zijn we naar de Slufter vertrokken. Dit is een zeer mooi gebied op Texel waar veel eetbare planten te vinden zijn. Quinten liet ons dan ook kennis maken met deze planten. Met de ogen dicht moesten de kinderen er eerst even aan ruiken om daarna op zoek te gaan naar die bepaalde plant.
Ook zijn de kinderen geblinddoekt de duinen in gegaan. Wat ontzettend leuk om te zien hoe de kinderen elkaar helpen en op elkaar vertrouwen! Christof kon heel goed afgaan op het stemgeluid van de leiding, wat ook erg knap was.
Na de spannende geblinddoekte wandeling, hebben we lekker geluncht. Hier heeft de leiding samen met Elline een experiment uitgevoerd: Zit er een verschil tussen limonade met water en water met limonade???? Jaja, er zit wel zeker een verschil tussen. Limonade met water is zoeter dan water met limonade! Apart hoor….
Gelukkig hadden we vandaag weer mooi weer en daarom vonden we het wel tijd om een lekker ijsje te eten bij de Slufter. Hier hebben de kinderen heeeeeeeeeeeeel vaak ‘Cowboy Billie Boem’ gezongen. Erg gezellig! Toen de ijsjes op waren zijn we bij de schapenboet een duinspel gaan doen. In deze schapenboet vinden vaak trouwerijen plaats, vandaag ook weer: Eva en Esra zijn namelijk getrouwd!
In de Rovershut aangekomen, hebben we de kinderen even laten bijkomen. Na een half uurtje zijn we levend stratego gaan doen. De kinderen hadden al meerdere keren deze week gevraagd om dit spel te gaan doen en eindelijk was het dan zover.
Om bij het thema “Survival” van deze week te blijven, hebben we vanavond niet met borden en bestek gegeten. Zoals op de foto te zien is, ligt er friet, saus, sla en komkommer op tafel. Echt samen delen en eten dus. Dat smaakte goed!
Na het eten ging iedereen voorbereiden voor de bonte avond. Het was dan ook een spectaculaire avond. Leuke optredens en spelletjes. Ook hadden we vanavond onze eigen Jochem Meijer: Ariane! Met 1 woord: GEWELDIG!
Om 12 uur was er iets speciaals: Jesse was jarig!! Hij is 12 jaar geworden. We hebben uitbundig voor hem gezongen en hij heeft ook nog een cadeautje gekregen: een mooi T-shirt van Ecomare. Zelf heeft hij nog lekker lolly’s getrakteerd: wat een verrassing!
Om half 1 was de bonte avond afgelopen en zijn de kinderen naar bed gegaan, het wordt morgen namelijk nog een drukke, maar zeker ook nog een leuke dag. Helaas alweer de laatste!
Slufter, bonte avond en ..... Jochem Meijer?
Vanochtend hadden we een heerlijk ontbijt. De leiding had namelijk eieren gekookt, dus we hadden er een lekker eitje bij. Rond half 10 zijn we naar de Slufter vertrokken. Dit is een zeer mooi gebied op Texel waar veel eetbare planten te vinden zijn. Quinten liet ons dan ook kennis maken met deze planten. Met de ogen dicht moesten de kinderen er eerst even aan ruiken om daarna op zoek te gaan naar die bepaalde plant.
Ook zijn de kinderen geblinddoekt de duinen in gegaan. Wat ontzettend leuk om te zien hoe de kinderen elkaar helpen en op elkaar vertrouwen! Christof kon heel goed afgaan op het stemgeluid van de leiding, wat ook erg knap was.
Na de spannende geblinddoekte wandeling, hebben we lekker geluncht. Hier heeft de leiding samen met Elline een experiment uitgevoerd: Zit er een verschil tussen limonade met water en water met limonade???? Jaja, er zit wel zeker een verschil tussen. Limonade met water is zoeter dan water met limonade! Apart hoor….
Gelukkig hadden we vandaag weer mooi weer en daarom vonden we het wel tijd om een lekker ijsje te eten bij de Slufter. Hier hebben de kinderen heeeeeeeeeeeeel vaak ‘Cowboy Billie Boem’ gezongen. Erg gezellig! Toen de ijsjes op waren zijn we bij de schapenboet een duinspel gaan doen. In deze schapenboet vinden vaak trouwerijen plaats, vandaag ook weer: Eva en Esra zijn namelijk getrouwd!
In de Rovershut aangekomen, hebben we de kinderen even laten bijkomen. Na een half uurtje zijn we levend stratego gaan doen. De kinderen hadden al meerdere keren deze week gevraagd om dit spel te gaan doen en eindelijk was het dan zover.
Om bij het thema “Survival” van deze week te blijven, hebben we vanavond niet met borden en bestek gegeten. Zoals op de foto te zien is, ligt er friet, saus, sla en komkommer op tafel. Echt samen delen en eten dus. Dat smaakte goed!
Na het eten ging iedereen voorbereiden voor de bonte avond. Het was dan ook een spectaculaire avond. Leuke optredens en spelletjes. Ook hadden we vanavond onze eigen Jochem Meijer: Ariane! Met 1 woord: GEWELDIG!
Om 12 uur was er iets speciaals: Jesse was jarig!! Hij is 12 jaar geworden. We hebben uitbundig voor hem gezongen en hij heeft ook nog een cadeautje gekregen: een mooi T-shirt van Ecomare. Zelf heeft hij nog lekker lolly’s getrakteerd: wat een verrassing!
Om half 1 was de bonte avond afgelopen en zijn de kinderen naar bed gegaan, het wordt morgen namelijk nog een drukke, maar zeker ook nog een leuke dag. Helaas alweer de laatste!
Woensdag 28 juli
Regen verwacht maar....
Vandaag kwamen de kinderen al iets moeilijker uit hun bed en werd het ontbijt dus ook wat later. Maar toch konden we op tijd vertrekken naar Den Burg. Hier gingen de kinderen lekker shoppen….ofwel, snoep halen en deze voor de neus van de leiding opeten. Maar goed, vervolgens op weg naar de Hoge Berg, een klein bosje waar we even lekker konden uitrusten. Hier hebben we lekker geluncht en levend kwartet gedaan.
Na weer goed gevuld te zijn (vooral van het snoep), zijn we verder gereden naar het Maritiem- en Juttersmuseum. Hier kregen we veel leuke verhalen te horen van “Koning Neptunus”(daar leek hij op). De kinderen waren zeer enthousiast over de verhalen die verteld werden. Daarna nog even het museum verkennen en daarna door naar de Krassekeet voor een wadprogramma. Toen we daar aankwamen was het nog hoog water. Natuurlijk moest wel even uitgelegd worden waarom er nou hoog water en laag water is. Door de boeiende uitleg van Quinten was het voor iedereen duidelijk hoe het nou eigenlijk werkt. Quinten liet Jesse zelfs vliegen, waarbij Jesse de aarde voorstelde en Quinten de maan.
Het wadprogramma begon met het vangen van krabben. Dit doen we door een hengeltje, waaraan een visje hangt, rustig in het water te laten zakken ( Eva begreep dat ‘rustig’ niet helemaal), en daarmee krabben te vangen. Hier is soms wel wat geduld voor nodig, maar al snel hadden we heeeeel veel krabben! Altijd erg leuk als er zoveel krabben happen. Natuurlijk hebben we de krabben uiteindelijk wel weer teruggegooid in het water.
Tijdens het krabben tukken liep het water langzaam weg en een uurtje later konden we het wad op. Hier vonden we een levend scheermesje en konden we ook zien hoe dit beestje zich in groef. Erg leuk! Ook vonden we een heleboel oesters bij elkaar met zeeanemoontjes erop en een zeester. Wauw!
We hebben lekker op het wad broodjes gegeten en daarna de fietstocht van vandaag doorgezet naar Ecomare, waar we zelf broodjes boven het vuur hebben gebakken. Erg lekker en vooral erg leuk! Om half 11 waren we weer terug op de Rovershut. Op dit moment is het 1 uur en zijn er nog wat kinderen wakker. We zijn benieuwd hoe laat zij morgen uit hun bed komen………………………….
Hoewel er regen was verwacht vandaag, hebben we een zeer mooie dag gehad! Hopelijk gaat dit nog twee dagen zo door!
Tot morgen!
Regen verwacht maar....
Vandaag kwamen de kinderen al iets moeilijker uit hun bed en werd het ontbijt dus ook wat later. Maar toch konden we op tijd vertrekken naar Den Burg. Hier gingen de kinderen lekker shoppen….ofwel, snoep halen en deze voor de neus van de leiding opeten. Maar goed, vervolgens op weg naar de Hoge Berg, een klein bosje waar we even lekker konden uitrusten. Hier hebben we lekker geluncht en levend kwartet gedaan.
Na weer goed gevuld te zijn (vooral van het snoep), zijn we verder gereden naar het Maritiem- en Juttersmuseum. Hier kregen we veel leuke verhalen te horen van “Koning Neptunus”(daar leek hij op). De kinderen waren zeer enthousiast over de verhalen die verteld werden. Daarna nog even het museum verkennen en daarna door naar de Krassekeet voor een wadprogramma. Toen we daar aankwamen was het nog hoog water. Natuurlijk moest wel even uitgelegd worden waarom er nou hoog water en laag water is. Door de boeiende uitleg van Quinten was het voor iedereen duidelijk hoe het nou eigenlijk werkt. Quinten liet Jesse zelfs vliegen, waarbij Jesse de aarde voorstelde en Quinten de maan.
Het wadprogramma begon met het vangen van krabben. Dit doen we door een hengeltje, waaraan een visje hangt, rustig in het water te laten zakken ( Eva begreep dat ‘rustig’ niet helemaal), en daarmee krabben te vangen. Hier is soms wel wat geduld voor nodig, maar al snel hadden we heeeeel veel krabben! Altijd erg leuk als er zoveel krabben happen. Natuurlijk hebben we de krabben uiteindelijk wel weer teruggegooid in het water.
Tijdens het krabben tukken liep het water langzaam weg en een uurtje later konden we het wad op. Hier vonden we een levend scheermesje en konden we ook zien hoe dit beestje zich in groef. Erg leuk! Ook vonden we een heleboel oesters bij elkaar met zeeanemoontjes erop en een zeester. Wauw!
We hebben lekker op het wad broodjes gegeten en daarna de fietstocht van vandaag doorgezet naar Ecomare, waar we zelf broodjes boven het vuur hebben gebakken. Erg lekker en vooral erg leuk! Om half 11 waren we weer terug op de Rovershut. Op dit moment is het 1 uur en zijn er nog wat kinderen wakker. We zijn benieuwd hoe laat zij morgen uit hun bed komen………………………….
Hoewel er regen was verwacht vandaag, hebben we een zeer mooie dag gehad! Hopelijk gaat dit nog twee dagen zo door!
Tot morgen!
Dinsdag 27 juli
Dinsdag, dag 2
Schatzoeken, een vat en…..Sommeltjes?
Gelukkig is het gisteravond goed afgelopen, hoewel het natuurlijk wel spannend was. Een smokkelspel in het donker! Maar alle kinderen zijn veilig teruggekomen. De kinderen die daarna erg moe waren zijn lekker naar hun bed gegaan en kinderen die nog even spelletjes wilden spelen, bleven beneden. Tot grote verbazing van de leiding, waren de kinderen op de slaapzaal erg snel stil. Het bleek zelfs dat de kinderen wat last hadden van de leiding die nog hele gesprekken hadden beneden………………………………..
Vanmorgen stonden we om half 8 op om vervolgens lekker te ontbijten. De kinderen hebben goed geslapen en weer helemaal klaar voor een nieuwe dag. Om 9 uur zijn we dan ook vertrokken naar EcoMare. Daar aangekomen zijn de kinderen de duinen van EcoMare ingegaan (een PDA-wandeling). Aan de hand van een computertje moesten de kinderen een route lopen en onderweg opdrachten maken. Jesse en Friso zijn duidelijk erg goed met zo’n computertje want zij hebben de opdrachten het beste gemaakt: zij hadden 80% goed!!!!
Gelukkig was het weer nog goed genoeg om naar het strand te gaan. Hier gingen we schatten zoeken met echte metaaldetectors!! Ilse en Dalisa vonden als eerst een schat. Yannick, Cas en Joop vonden wel iets heel speciaals: een aangespoeld vat! Dat is wel heel interessant, want we wisten natuurlijk allemaal dat die andere schatten door de leiding verstopt waren, maar dat vat was dat echt niet. Al snel kwamen we erachter dat er ook iets van water in zat en gingen we allemaal maar even proeven (de kinderen waren blijkbaar totaal niet bang dat het misschien giftig zou kunnen zijn……………….). De ene spuugde het meteen weer uit, de ander vond het best wel lekker.
Na deze ontdekking zijn we gaan kwalleballen. Een leuk spelletje en bijna iedereen deed enthousiast mee. Iedereen wilde de zak met zand naar de overkant krijgen en iedereen sprong dan ook op elkaar, trok elkaar weg en iedereen hapte vooral veel zand. Maar veel lol was er zeker!!!
Om terug te komen op het thema ‘Survival’, wat kun je eigenlijk voor eten uit de zee halen???? De kinderen gingen een eigen kornet maken en hiermee vissen. Helaas was er weinig vangst, maar gelukkig hadden we wel een paar garnaaltjes en krabbetjes. Christoff kan wel heel leuk touw oprollen: elke keer wanneer hij het touw naar zich toe trok, liet hij zijn tong even zien, volledig gefocust op zijn taak! (zie foto).
Helemaal moe teruggekomen bij de Rovershut zijn we lekker gaan eten: nasi! Dat smaakte goed. Na het eten zijn de kinderen weer een PDA tocht gaan doen, waarbij ze botjes vonden en hierbij moesten bedenken van welk dier de botjes waren.
Rond half 11 kwam Pierre met een verhaal over de Sommeltjes: wezentjes die ooit op Texel woonden, maar waarvan men denkt dat ze uitgestorven zijn. Maarrr de laatste tijd gebeuren er wel vreemde dingen op het eiland en worden er wat spulletjes in de bossen gevonden. Misschien dan toch nog Sommeltjes? Pierre heeft ons meegenomen door het bos waar we uiteindelijk toch een echte Sommel vonden! Toch niet uitgestorven en gelukkig wordt er niet op gejaagd. Een spannende avond! Inmiddels (kwart voor 1) liggen de meeste kinderen op bed. Nu wachten totdat ze echt slapen!
Dinsdag, dag 2
Schatzoeken, een vat en…..Sommeltjes?
Gelukkig is het gisteravond goed afgelopen, hoewel het natuurlijk wel spannend was. Een smokkelspel in het donker! Maar alle kinderen zijn veilig teruggekomen. De kinderen die daarna erg moe waren zijn lekker naar hun bed gegaan en kinderen die nog even spelletjes wilden spelen, bleven beneden. Tot grote verbazing van de leiding, waren de kinderen op de slaapzaal erg snel stil. Het bleek zelfs dat de kinderen wat last hadden van de leiding die nog hele gesprekken hadden beneden………………………………..
Vanmorgen stonden we om half 8 op om vervolgens lekker te ontbijten. De kinderen hebben goed geslapen en weer helemaal klaar voor een nieuwe dag. Om 9 uur zijn we dan ook vertrokken naar EcoMare. Daar aangekomen zijn de kinderen de duinen van EcoMare ingegaan (een PDA-wandeling). Aan de hand van een computertje moesten de kinderen een route lopen en onderweg opdrachten maken. Jesse en Friso zijn duidelijk erg goed met zo’n computertje want zij hebben de opdrachten het beste gemaakt: zij hadden 80% goed!!!!
Gelukkig was het weer nog goed genoeg om naar het strand te gaan. Hier gingen we schatten zoeken met echte metaaldetectors!! Ilse en Dalisa vonden als eerst een schat. Yannick, Cas en Joop vonden wel iets heel speciaals: een aangespoeld vat! Dat is wel heel interessant, want we wisten natuurlijk allemaal dat die andere schatten door de leiding verstopt waren, maar dat vat was dat echt niet. Al snel kwamen we erachter dat er ook iets van water in zat en gingen we allemaal maar even proeven (de kinderen waren blijkbaar totaal niet bang dat het misschien giftig zou kunnen zijn……………….). De ene spuugde het meteen weer uit, de ander vond het best wel lekker.
Na deze ontdekking zijn we gaan kwalleballen. Een leuk spelletje en bijna iedereen deed enthousiast mee. Iedereen wilde de zak met zand naar de overkant krijgen en iedereen sprong dan ook op elkaar, trok elkaar weg en iedereen hapte vooral veel zand. Maar veel lol was er zeker!!!
Om terug te komen op het thema ‘Survival’, wat kun je eigenlijk voor eten uit de zee halen???? De kinderen gingen een eigen kornet maken en hiermee vissen. Helaas was er weinig vangst, maar gelukkig hadden we wel een paar garnaaltjes en krabbetjes. Christoff kan wel heel leuk touw oprollen: elke keer wanneer hij het touw naar zich toe trok, liet hij zijn tong even zien, volledig gefocust op zijn taak! (zie foto).
Helemaal moe teruggekomen bij de Rovershut zijn we lekker gaan eten: nasi! Dat smaakte goed. Na het eten zijn de kinderen weer een PDA tocht gaan doen, waarbij ze botjes vonden en hierbij moesten bedenken van welk dier de botjes waren.
Rond half 11 kwam Pierre met een verhaal over de Sommeltjes: wezentjes die ooit op Texel woonden, maar waarvan men denkt dat ze uitgestorven zijn. Maarrr de laatste tijd gebeuren er wel vreemde dingen op het eiland en worden er wat spulletjes in de bossen gevonden. Misschien dan toch nog Sommeltjes? Pierre heeft ons meegenomen door het bos waar we uiteindelijk toch een echte Sommel vonden! Toch niet uitgestorven en gelukkig wordt er niet op gejaagd. Een spannende avond! Inmiddels (kwart voor 1) liggen de meeste kinderen op bed. Nu wachten totdat ze echt slapen!
Saffira´s kampweek 2010, maandag 26 juli
Survival
…Dat is het woord waar deze week mee is begonnen en wat het thema de rest van de week zal zijn. Na het uitdelen van de fietsen zijn we op weg gegaan naar De Hors. Hier aangekomen kregen de kinderen te horen dat we helaas geen wc-papier hadden en we dus allemaal samen moesten doen met 1 rol wc-papier (…..). Yannick pakte meteen maar 10 velletjes en sommige kinderen dachten het wel met 2 velletjes af te kunnen. Nou en bewaren maar voor de rest van de week. Een paar kinderen vonden het toch wel wat vreemd, maar er was blijkbaar wel mee te leven. Na wat kennismakingspelletjes gedaan te hebben, bleek het wc-papier *gelukkig* ook alleen maar nodig te zijn voor nog een spelletje.
De wc-rol was echter maar het begin… De kinderen zijn na de spelletjes geblinddoekt en meegenomen door de begeleider. Toch best wel spannend hoor, zo’n dropping! Ze konden echt niks zien en sommige kinderen dachten hun schoenen uit te kunnen laten, wat toch best vervelend is in de duintjes, hè Dalisa. Gelukkig werden ze goed begeleid. Maargoed, eenmaal op ‘een’ plek uitgekomen te zijn moesten de kinderen daar zien te overleven. Wij hadden als leiding natuurlijk geen idee hoe we bij de Rovershut moesten komen, dus moesten we hier op de Hors maar blijven slapen. Hoe gaan we dat doen met alleen een zeiltje, wat touw en een eetbare-planten-kaart? De kinderen waren zeer enthousiast en wisten de beste dingen te bedenken. Een zeer creatieve groep dus! Tot opluchting van sommige kinderen was het toch niet nodig om daar te overnachten, maarrrrr moesten ze wel zelf de weg weer terugvinden naar Quinten, die ergens in de duinen met zijn fluitje zat. Het ene groepje vond de weg wat sneller dan het andere groepje, maar uiteindelijk is iedereen weer terecht. De tocht naar de Rovershut kon beginnen. Met veel tegenwind, maar wel een lekker zonnetje zijn we bij de rovershut aangekomen, waar iedereen meteen een sprint naar de slaapkamer maakte. Hier werd alles volop klaargemaakt terwijl Mirre de leiding goed heeft geholpen met het uitpakken van de etenswaren. Wat een superhulp!!!!
Ook de corvee groepen hebben goed geholpen en vooral veel lol gehad om de ‘pitjes die uit de komkommer gehaald moesten worden’. Ilse, Dalisa en Esra vroegen zich af of dan de binnenkant van de wortel er ook uit gehaald moest worden…………… Om zeven uur konden we lekker eten (macaroni en pastasalade). De kinderen zijn de avond druk geweest met spelletjes en gezelligheid. Nu nog een spannend spel in het bos…..jaja, als dat maar goed gaat met het thema ‘survival’. Je weet tenslotte maar nooit…………………
Survival
…Dat is het woord waar deze week mee is begonnen en wat het thema de rest van de week zal zijn. Na het uitdelen van de fietsen zijn we op weg gegaan naar De Hors. Hier aangekomen kregen de kinderen te horen dat we helaas geen wc-papier hadden en we dus allemaal samen moesten doen met 1 rol wc-papier (…..). Yannick pakte meteen maar 10 velletjes en sommige kinderen dachten het wel met 2 velletjes af te kunnen. Nou en bewaren maar voor de rest van de week. Een paar kinderen vonden het toch wel wat vreemd, maar er was blijkbaar wel mee te leven. Na wat kennismakingspelletjes gedaan te hebben, bleek het wc-papier *gelukkig* ook alleen maar nodig te zijn voor nog een spelletje.
De wc-rol was echter maar het begin… De kinderen zijn na de spelletjes geblinddoekt en meegenomen door de begeleider. Toch best wel spannend hoor, zo’n dropping! Ze konden echt niks zien en sommige kinderen dachten hun schoenen uit te kunnen laten, wat toch best vervelend is in de duintjes, hè Dalisa. Gelukkig werden ze goed begeleid. Maargoed, eenmaal op ‘een’ plek uitgekomen te zijn moesten de kinderen daar zien te overleven. Wij hadden als leiding natuurlijk geen idee hoe we bij de Rovershut moesten komen, dus moesten we hier op de Hors maar blijven slapen. Hoe gaan we dat doen met alleen een zeiltje, wat touw en een eetbare-planten-kaart? De kinderen waren zeer enthousiast en wisten de beste dingen te bedenken. Een zeer creatieve groep dus! Tot opluchting van sommige kinderen was het toch niet nodig om daar te overnachten, maarrrrr moesten ze wel zelf de weg weer terugvinden naar Quinten, die ergens in de duinen met zijn fluitje zat. Het ene groepje vond de weg wat sneller dan het andere groepje, maar uiteindelijk is iedereen weer terecht. De tocht naar de Rovershut kon beginnen. Met veel tegenwind, maar wel een lekker zonnetje zijn we bij de rovershut aangekomen, waar iedereen meteen een sprint naar de slaapkamer maakte. Hier werd alles volop klaargemaakt terwijl Mirre de leiding goed heeft geholpen met het uitpakken van de etenswaren. Wat een superhulp!!!!
Ook de corvee groepen hebben goed geholpen en vooral veel lol gehad om de ‘pitjes die uit de komkommer gehaald moesten worden’. Ilse, Dalisa en Esra vroegen zich af of dan de binnenkant van de wortel er ook uit gehaald moest worden…………… Om zeven uur konden we lekker eten (macaroni en pastasalade). De kinderen zijn de avond druk geweest met spelletjes en gezelligheid. Nu nog een spannend spel in het bos…..jaja, als dat maar goed gaat met het thema ‘survival’. Je weet tenslotte maar nooit…………………
woensdag, januari 27
Yes!!
Wat banken crisis, recessie!
Maandag 29 september 2008, de beurs stort in de banken gaan onderuit en iedereen vreest het ergste, de tarieven gaan onderuit en bij de banken en verzekeraars gaan langzamerhand alle externen er uit. De rest volgt in de loop van 2009 en 2010 is nog steeds geen rozengeur en maneschijn.
Woensdag 1 oktober 2010, ik start voor mijzelf ik doe doe het vanaf dan zelf ITSELF is geboren.
Eind oktober eerste opdracht ING, zo'n beetje de laatste externe die nog binnen komt. Eindmaart viel het doek, een interne nam het over, zou er het dan toch niet gaan werken. Eerst maar eens genieten van effe niks, na 4 maanden ben ik dat helemaal zat er moet toch wat langs komen zo langzamerhand. Woensdag 12 augustus 2009, drie intakes, een moet ik laten schieten, drie is te veel, vlak voordat ik de tweede intake in ga hoor ik dat ik bij de eerste kan starten. Dat starten verloopt niet soepel, budgetten worden niet vrijgegeven, moeilijk moeilijk. 2 september start ik weer een opdracht, voor 1 jaar zou het zijn. Ook hier budgetten en zo, in januari nog een weekje en dan. Maar, en in december lijkt het er op dat het weer gaat aantrekken, de opdrachten die langs komen zijn er steeds meer en ze zijn ook nog interessant. 8 januari laatste dag, maandag de trouwerij van de zus van Saf en .... dinsdag een intake ... in .... Bunnik. Eerst een onderzoek, maken van de aanvraag voor twee bureau's en dan zelf een offerte mee opstellen voor, de opdracht waar ik al alles van af weet.
Woensdag 26 januari wordt de beslissing genomen, wordt het bureau A of bureau B en heb ik een vervolgopdracht... en YES ik heb de vervolgopdracht, het bureau waarvoor ik de aanbieding heb gemaakt is verkozen. Eerst een plan maken, fase 1 uitvoeren twee weken en dan aangeven hoeveel het echt gaat kosten en wat er echt allemaal moet gaan gebeuren.
Recessie ???? Gelukkig gaat het een beetje langs me heen, nu kijken dat ik alles wat ik nog wilde doen in de avonden geprakt krijg, in ieder geval is de reisafstand minimaal. Luxe problemen!
Wat banken crisis, recessie!
Maandag 29 september 2008, de beurs stort in de banken gaan onderuit en iedereen vreest het ergste, de tarieven gaan onderuit en bij de banken en verzekeraars gaan langzamerhand alle externen er uit. De rest volgt in de loop van 2009 en 2010 is nog steeds geen rozengeur en maneschijn.
Woensdag 1 oktober 2010, ik start voor mijzelf ik doe doe het vanaf dan zelf ITSELF is geboren.
Eind oktober eerste opdracht ING, zo'n beetje de laatste externe die nog binnen komt. Eindmaart viel het doek, een interne nam het over, zou er het dan toch niet gaan werken. Eerst maar eens genieten van effe niks, na 4 maanden ben ik dat helemaal zat er moet toch wat langs komen zo langzamerhand. Woensdag 12 augustus 2009, drie intakes, een moet ik laten schieten, drie is te veel, vlak voordat ik de tweede intake in ga hoor ik dat ik bij de eerste kan starten. Dat starten verloopt niet soepel, budgetten worden niet vrijgegeven, moeilijk moeilijk. 2 september start ik weer een opdracht, voor 1 jaar zou het zijn. Ook hier budgetten en zo, in januari nog een weekje en dan. Maar, en in december lijkt het er op dat het weer gaat aantrekken, de opdrachten die langs komen zijn er steeds meer en ze zijn ook nog interessant. 8 januari laatste dag, maandag de trouwerij van de zus van Saf en .... dinsdag een intake ... in .... Bunnik. Eerst een onderzoek, maken van de aanvraag voor twee bureau's en dan zelf een offerte mee opstellen voor, de opdracht waar ik al alles van af weet.
Woensdag 26 januari wordt de beslissing genomen, wordt het bureau A of bureau B en heb ik een vervolgopdracht... en YES ik heb de vervolgopdracht, het bureau waarvoor ik de aanbieding heb gemaakt is verkozen. Eerst een plan maken, fase 1 uitvoeren twee weken en dan aangeven hoeveel het echt gaat kosten en wat er echt allemaal moet gaan gebeuren.
Recessie ???? Gelukkig gaat het een beetje langs me heen, nu kijken dat ik alles wat ik nog wilde doen in de avonden geprakt krijg, in ieder geval is de reisafstand minimaal. Luxe problemen!
woensdag, januari 20
Bloggen via Word
Even testen hoe dat gaat, zou mooi zijn, spellingscheck en effe snel. Misschien helpt het om in 2010, het jaar dat het gaat gebeuren wat betreft de school voor Saf, wat meer te bloggen.
dinsdag, november 10
donderdag, oktober 1
1 oktober dag van tegenstellingen
1 oktober 2009 de dag die staat voor 1 jaar Itself, ik heb het eerste jaar criesis als zelfstandige overleefd. Feest!!
1 oktober ik krijg de brief met de mededeling dat ik geslaagd ben voor mijn IPMA D, weinig voor geleerd, was rare zomer maar ik heb het dan toch maar. Yes!!
En ....
1 oktober de ochtend dat we worden gebeld dat de vader van w is overleden ... en dan wordt het even helemaal stil....
Al even zat het er aan te komen vanaf juli sprak men al over een paar weken, een man van de dag, eind juli een opleving, weer naar buiten, lekker in het zonnetje. Wat een man van de dag ...
Na juli ging het steeds minder goed, het werd zwaarder en zwaarder voor mama, voor papa en voor iedereen er om heen. Vanaf eind augustus alleen nog maar water drinkend, wel goed aanspreekbaar, geen pijn... en dan de telefoon.. je zat er al op te wachten toch komt het onverwacht..
Het wordt stil, papa, opa is er niet meer we gaan verder, niet meer die aai over de bol van de hond ... het wordt stil.. weer oktober, weer een afscheid
1 oktober 2009 de dag die staat voor 1 jaar Itself, ik heb het eerste jaar criesis als zelfstandige overleefd. Feest!!
1 oktober ik krijg de brief met de mededeling dat ik geslaagd ben voor mijn IPMA D, weinig voor geleerd, was rare zomer maar ik heb het dan toch maar. Yes!!
En ....
1 oktober de ochtend dat we worden gebeld dat de vader van w is overleden ... en dan wordt het even helemaal stil....
Al even zat het er aan te komen vanaf juli sprak men al over een paar weken, een man van de dag, eind juli een opleving, weer naar buiten, lekker in het zonnetje. Wat een man van de dag ...
Na juli ging het steeds minder goed, het werd zwaarder en zwaarder voor mama, voor papa en voor iedereen er om heen. Vanaf eind augustus alleen nog maar water drinkend, wel goed aanspreekbaar, geen pijn... en dan de telefoon.. je zat er al op te wachten toch komt het onverwacht..
Het wordt stil, papa, opa is er niet meer we gaan verder, niet meer die aai over de bol van de hond ... het wordt stil.. weer oktober, weer een afscheid
woensdag, september 9
Alles is relatief vervolg
28 juli de CT scan, op 3 augustus bleek dat onvoldoende duidelijk was, wat het was, een verbrede galbuis, de vlekjes konden van alles zijn. Vervolg dus.
Een endo-echo en een MRI, een week na het laatste onderzoek zou de uitslag volgen.
De MRI kon pas op 26 oktober plaatsvinden, in ieder geval geen urgentie, wel veel te laat in mijn ogen, zo lang wilde ik niet wachten, verzekeraar gebeld, ja de wachttijd is meer dan 4 weken en ik kan op 5 augustus al terecht bij het MRI Centrum in Amsterdam.
MRI gemaakt, een uur stilliggen en de endo-echo op 1 september via de slokdarm net een echo apparaat naar binnen gelukkig met een licht roesje). Na de echo kwam de blijde mededeling van de arts “we hebben geen kanker kunnen ontdekken mevrouw”. Ik wist niet dat ze daar naar zochten, ik dacht dat ze naar galstenen zochten, soms ben ik wat blond, ik was wel blij.
Op 2 september de nieuwe klus, eindelijk na 6 maanden weer aan de bak, met nog de onzekerheid wat zou het zijn. Minder bang dat wel, tot nu toe waren alle onderzoeken goed afgelopen, wat ik wel heb weet ik niet, nog steeds niet.
Op 9 september een voorlopig laatste bezoek bij de specialist. Alles lijkt goed plekjes op de lever lijken bloedvaten, de sluitspier van het galkanaal is strak waardoor het galkanaal is verbreed en mijn maag is waarschijnlijk overprikkeld, pilletje en niet meer zeuren.
In december nog een gewone echo om te kijken of alles er nog hetzelfde uitziet en gewoon weer verder met leven. Wel met de realiteit dat alles relatief is en dat je toch echt moet genieten van het moment!
Alles is in ieder geval een keer goed doorgelicht en ik ben GEZOND!
28 juli de CT scan, op 3 augustus bleek dat onvoldoende duidelijk was, wat het was, een verbrede galbuis, de vlekjes konden van alles zijn. Vervolg dus.
Een endo-echo en een MRI, een week na het laatste onderzoek zou de uitslag volgen.
De MRI kon pas op 26 oktober plaatsvinden, in ieder geval geen urgentie, wel veel te laat in mijn ogen, zo lang wilde ik niet wachten, verzekeraar gebeld, ja de wachttijd is meer dan 4 weken en ik kan op 5 augustus al terecht bij het MRI Centrum in Amsterdam.
MRI gemaakt, een uur stilliggen en de endo-echo op 1 september via de slokdarm net een echo apparaat naar binnen gelukkig met een licht roesje). Na de echo kwam de blijde mededeling van de arts “we hebben geen kanker kunnen ontdekken mevrouw”. Ik wist niet dat ze daar naar zochten, ik dacht dat ze naar galstenen zochten, soms ben ik wat blond, ik was wel blij.
Op 2 september de nieuwe klus, eindelijk na 6 maanden weer aan de bak, met nog de onzekerheid wat zou het zijn. Minder bang dat wel, tot nu toe waren alle onderzoeken goed afgelopen, wat ik wel heb weet ik niet, nog steeds niet.
Op 9 september een voorlopig laatste bezoek bij de specialist. Alles lijkt goed plekjes op de lever lijken bloedvaten, de sluitspier van het galkanaal is strak waardoor het galkanaal is verbreed en mijn maag is waarschijnlijk overprikkeld, pilletje en niet meer zeuren.
In december nog een gewone echo om te kijken of alles er nog hetzelfde uitziet en gewoon weer verder met leven. Wel met de realiteit dat alles relatief is en dat je toch echt moet genieten van het moment!
Alles is in ieder geval een keer goed doorgelicht en ik ben GEZOND!